Nienawidzę być chora. Choroba to czas, który potęguje uczucie mojej samotności. W chwili, gdy moje ciało każe przystopować, brutalnie powalając mnie do łózka, moja głowa przypomina mi równie mocno, że z chorobą także muszę sobie poradzić sama. Nie ma nikogo, kto mógłby się mną zaopiekować.
Czasem mam wrażenie, że doba jest za krótka, świat za wymagający, a ja ciągle próbuję dogonić i sprostać czemuś, co ostatecznie osiągają nieliczni. Czasem wystarczy lekkie potknięcie, bym straciła siły i pluła sobie w brodę przez kolejne dwa dni. Zdarza się, że zerkam do portfela i widząc jego dno przed końcem miesiąca, dopadają mnie czarne myśli. Zdarza się również,…
Czasem sobie wracam myślami do chwil, gdy naprawdę żyło nam się ciężko. Kiedy niepewność i bezradność nie opuszczała nas nawet na minutę, a strach i poczucie że nie mam wpływu na swoje życie pulsowały w żyłach całą dobę. Pamiętam jak to jest. Pamiętam tylko po to, by wiedzieć do czego już nigdy nie chcę wrócić. Ciągłe życie w tego…