Praca brafitterki to często ciężka praca. Taka osoba musi wykazać się nie tylko wiedzą brafittingową czy profesjonalizmem. Nie rzadko jest potrzebna wiedza psychologiczna, bo przymierzalnia czasem nabiera znaczenia terapeutycznej leżanki. Za sprawą fundacji Wsparcie na Starcie, brafittingowa przymierzalnia nabrała jeszcze ostrzejszych barw. Barw smutku, traumy, strachu i niewypłakanych łez uchodźczyń.
Odkąd jednego roku na wiosnę poznałam Anitę, podświadomie czułam, że koordynacja i organizacja różnych wydarzeń to jest to, co mogłabym robić. Niewielkie doświadczenie zawodowe, jakie miałam nie przeszkadzało mi w upartym dążeniu do celu. Ba, Anita pokazała mi, że praca może być nie tylko pracą. Zarabianie na utrzymanie można połączyć z czymś więcej. Nadać misję swoim czynnościom zawodowym, by pieniądze, które wpadają na konto były także efektem małej zmiany wprowadzonej w czyimś życiu. Praca i misja. Czy to nie piękne połączenie? W świecie, nastawionym na konsumpcjonizm, to raczej mało spotykana symbioza. Jednak jestem dowodem na to, że jest możliwa.
Każdego ranka dane nam jest otworzyć oczy. Każda chwila naszego życia, to kolejne wschody słońca, wzloty, upadki, radości i problemy. Trwamy, kreując swoją rzeczywistość, mijając się na ulicach i żyjąc swoimi problemami. Swoim podwórkiem, swoimi realiami. Podczas gdy tuż obok zatrzymano 406 żyć, z czego 27 to dzieci. Podczas gdy 44 miliony ludzi trawi strach, bezradność, strata i trauma. Uciekają, gonieni niepewnością teraźniejszości, bojący się myśleć o przyszłości. Bo jaka to przyszłość, gdy musisz uciekać z domu?
