Ojciec przyjechał i wprowadza innowacje. Nie zastanawiając się nad konsekwencjami (ach! ta błoga nieświadomość!) pokazuje synowi świat i uczy samodzielności. A to pozwala się wyjęczeć gdy nie może sięgnąć piłki, a to da do rączki bułkę z miodem (by matka miód z wszelakich mebli ścierała). Albo pokaże jak pisać długopisem…A że ojciec nie ma nawyku odkładania rzeczy potencjalnie niebezpiecznych…
Cały dzień wyczekiwania. Przyjazd niespodziewany i spodziewany za razem. Oczekiwany, niosący zmiany w nastroju matki. Bo jak mąż do domu przyjeżdża to i humorek żonie się zaostrza. Męża nakarmić trzeba. Bo wiadomo, z głodnego męża pożytku nie ma.Tak więc mąż zjadł. Podziękował. I przychodzi się przytulić. Tuli się i nagle… pociąga nosem. Jeden raz. Drugi. Trzeci. - Co tak…
Jak łatwo zachłystnąć się wolnością rodzicielską. Ten moment kiedy jadąc do domu rozmyślasz, jak będziesz odpoczywać na tysiąc sposobów. Zapominasz tylko o jednym, drobnym szczególe: masz niecałe dwanaście godzin, a przekraczając próg domu diametralnie zmieniasz wizję swojego odpoczynku. Lecąc do domu zahaczam o Lidla. W głowie słyszę tykanie zegara: czasu cieka, czas ucieka… więc przez sklep niemal przelatuje, strącając…
Kilka dni temu, robiąc blogową prasówkę natknęłam się na post o dobrej matce. “Cóż za mityczny stwór” pomyślałam, jednak całość przeczytałam. Z zainteresowaniem. Ostatecznie przytaknęłam autorce, bo tekst był dobry i niestety, prawdziwy. Bo wiem, jak ciężko może być dzisiejszej mamie. I jakie oczekiwania ma co do niej świat.Świat ludzi składa się z definicji i oczekiwań. I jednego i…
Jakoś w tym roku wyjątkowo i dużo fotografowałam uroki jesieni. Ciepła, piękna i kolorowa, budzi we mnie nostalgiczne uczucia. Każe balansować na pograniczu zachwytu i tęsknoty za czymś ulotnym, nieuchwytnym. Bo w końcu nie wiadomo jak piękna by była: słoneczna, chmurna, ciepła, zimna… to i tak przeminie. Pozostaną tylko fotografie… Z dedykacją dla mojego dzielnego męża.Drzewa znowu zakwitną, słońce…
Słuchanie dobrych utworów: wspaniałych tekstów otoczonych niesamowitymi dźwiękami, ubranych w bezkonkurencyjny wokal, to jest na prawdę wspaniałe przeżycie. Jeszcze wspanialsze, gdy słucha się na żywo i okraszonych nieziemską choreografią ;) Taki koncert zostaje w głowie i jeszcze przez tydzień rozpieszcza wszystkie zmysły. Powoduje, że idąc ulicą uśmiechasz się do siebie, masz ochotę tańczyć, klaskać i śpiewać na całe gardło…